Suzanne mag dan gehandicapt zijn, zielig is ze allerminst. Leergierig en gedreven zijn woorden die meer passen bij Suzanne. Zo geeft ze zelf aan dat ze naar de reguliere basisschool wil. Ze zit in Rotterdam op een school voor slechthorenden. Als haar ouders verhuizen naar Bergen op Zoom komt ze op eenzelfde school in Goes terecht. "En daar had ik het niet naar mijn zin. Ik moest dingen doen die ik allang gedaan had. Met rekenen was ik al veel verder. Ik wilde naar een gewone basisschool."
Suzanne kan terecht op basisschool De Grebbe (locatie Diepenbrocklaan). Daar komt ze in groep 7. Ze leeft helemaal op. En ze mag dan slechthorend zijn, soms 'hoort' ze meer dan haar omgeving wil. Suzanne kan namelijk liplezen als de beste.
"Twee vriendinnetjes stonden een keer te fluisteren, een geheimpje te vertellen aan elkaar. Maar ik kon het letterlijk volgen", lacht ze. En zo begrijpt of ziet Suzanne dingen soms eerder dan een ander. Ze leest situaties. "Lichaamstaal zegt heel veel. Zo weet ik precies wanneer mijn vader koffie wil, al heeft hij nergens om gevraagd. Bij vriendinnetjes weet ik soms ook wat ze willen voordat ze erom vragen."
Na de lagere school gaat Suzanne naar het Mollerlyceum. Ze begint op het vmbo theoretische leerweg, maar als ze in de tweede klas gemiddeld een 8 staat, trekt Suzanne aan de bel. Ze wil naar de havo. Natuurlijk is het niet altijd makkelijk. Ze moet de leraar goed kunnen zien om de les te volgen. Omdat haar rechteroor beter is dan haar linker, is het moeilijk te bepalen waar geluid vandaan komt. Ruis in de klas leidt af. "Maar ik vraag het gewoon als ik het niet heb begrepen." En zo haalt Suzanne op karakter haar havodiploma. Volgend schooljaar vertrekt Suzanne naar Utrecht, op kamers. Want ze mag dan bijna doof zijn, Suzanne is heel zelfstandig en kan prima voor zichzelf zorgen.
Bron:BN/De Stem / DovenNieuws.eu