Toen
Sabrina Broux ontdekte dat haar hond Ginja doof was, bedacht ze een
eigen hondengebarentaal. Ginja begrijpt deze taal heel goed, zo goed
zelfs dat zij in de hondenschool de beste van de klas is. 'Ginja's moeder had toxoplasmose. Van de vijf puppies die ze
droeg,
werden er slechts twee levend geboren. Ginja heeft een te korte staart
voor een bordercollie en ze hoort niet', vertelt Sabrina Broux. De
dierenarts stelde vast dat Ginja voor 100 procent doof is en dat zelfs
een operatie niet zou helpen. 'Toen ben ik informatie over dove honden
beginnen zoeken op internet. Buiten wat Nederlandse hondenforums was er
verder niet veel te vinden. Een Nederlandse vrouw had wel een
handleiding over hondengebarentaal geschreven. Maar ik vond de gebaren
te ingewikkeld. Ze waren gebaseerd op gebarentaal voor mensen en je
diende ze met twee handen uit te voeren, terwijl je je ene hand nodig
hebt om de leiband of de beloning voor je hond vast te houden', vertelt
ze.
Ginja begrijpt de gebaren van Sabrina erg goed
en luistert als de beste. 'Een platte hand betekent dat ze moet blijven
staan, met mijn wijsvinger naar boven gebaar ik haar te gaan zitten.
Als mijn wijsvinger naar beneden wijst, gaat Ginja liggen. Ginja is de
enige in de hondenschool die de verschillende commando's achter elkaar
foutloos afwerkt', vertelt Sabrina trots. Ginja doet ook aan
doggydance. 'Daar worden de honden getraind met een klikkermethode. Als
ze iets goed doen, horen ze een klik. Ginja weet of zij het goed doet
via een gebaar. Alleen flyball loopt wat stroef. Dan moet ik
verschillende commando's na elkaar geven en zolang blijft Ginja niet
kijken. Na het eerste commando is zij al vertrokken', lacht Sabrina.
Haar ervaringen pent ze neer in een handleiding, waarmee zij andere
baasjes van dove honden wil helpen.
Bron: www.nieuwsblad.be
