Een echtpaar uit Tucson, Arizona (VS) groeit uit met de gebaren terwijl ze leest. Eenzelfde taal, onmogelijk een paar maanden geleden. Drie jaar getrouwd voelden Lisa en Jonathan Hepner de roep om te adopteren. Ze hebben al een dochter van 9 uit een vorig huwelijk en baby Noah, 18 maanden oud. Meer speciaal wilden ze dove kinderen adopteren omdat kinderen met een handicap moeilijk te plaatsen zijn. Jonathan, een 32 jaar oude kinesist is helemaal doof. Lisa, 36 jaar, horend, die gebarentolk is ging zelfs in een dovenschool naar school om volledig in de taal opgenomen te worden. Hun biologische kinderen, die horend zijn, kunnen gebaren. In maart reisde Lisa naar Ethiopië en bracht de 7 jaar oude Amira en de 4 jaar oude Milan mee. Ze had zich er op voorbereid dat de kinderen bang zouden zijn van haar. Ze was tenslotte een vreemdelinge en blank. Maar de kinderen sprongen in haar armen, en dat is geen normale begroeting bij adoptiefouders. Ondertussen liep er ook nog een adoptieprocedure voor een meisje uit China. In augustus reisde Lisa naar de Hunanprovincie om de 2 jaar oude Mei Li op te halen. Deze ontmoeting verliep minder vlot. Eerst wou het meisje het weeshuis niet verlaten, maar daarna wou ze Lisa niet meer lossen. Lisa moest om 4 uur ’s nachts stiekem opstaan om te kunnen douchen. Amira kende een paar basisgebaren van de Ethiopische gebarentaal en Milan kende niets. Hij wees alleen maar en gromde. Mei Li kende geen gebaren. Ze nam Lisa’s arm en trok haar mee naar wat ze wou hebben. Milan en Amira die in Ethiopië niet wisten wanneer de volgende maaltijd zou komen moesten zich aanpassen aan de Amerikaanse overvloed. Drie slaapkamers is ook aan de krappe kant. De meisjes slapen samen en de jongens ook. Mei Li slaapt in de vroegere computerkamer. Gelukkig houden beide ouders wel van een beetje chaos. Op een doordeweekse avond wordt er tikkertje gespeeld rond de zitbank. Milan rijdt op een vierwieler in de gang. De kleintjes willen in de lucht gegooid worden. De groteren kruipen op iedereen die hen kan dragen. Amira maakt het gebaar van ‘I love you’ en wil geknuffeld worden . Mei Li wil melk. Noah wil niet met zijn voeten in zijn pyjama. Er wordt onderhandeld over snoep. De ouders praten niet over de doofheid van hun kinderen als zijnde een handicap. Er zijn ook geen speciale noden, want alle kinderen hebben speciale noden, namelijk ouders die van hen houden. Er zijn natuurlijk wel problemen. Niet iedereen kent gebarentaal of wil het leren. Er zijn weinig films met ondertiteling in Amerika, dus wordt er weinig in familiekring naar film gekeken. En soms het gestaar van de mensen. Maar er zijn ook veel positieve reacties.
http://www.azstarnet.com/dailystar/217510
Bron: Vertaald nieuws voor Doven
