gesproken woord. "Een hond communiceert vooral met lichaamstaal en
gebruikt daarnaast af en toe geluid, zoals grommen of blaffen. Bij
mensen is dat juist andersom. Wij praten en ondersteunen dat met
gebaren." De hond leert met een gebaar wat hij of zij moet doen. Een op
een bepaalde manier uitgestoken hand betekent bijvoorbeeld 'zitten'.
"In de leerfase kan je best gebruik maken van een snoepje of wat eten,
maar uiteindelijk moeten ze gehoorzamen op een gebaar."
De
methode is ontstaan toen Loeve Iggy moest trainen. Deze pup was doof,
dus gesproken commando's zoals 'zit' werkten niet. "Maar handgebaren
werkten uitstekend."
In het boekje beschrijft Loeve niet alleen
de verschillende gebaren en de manier waarop dit aan een hond te leren
is. Ze gaat ook in op het gedrag van honden en de signalen die honden
zelf afgeven. Is het beest ontspannen, is het hoofd laag (teken van
onderdanigheid) of juist hoog en hoe wordt de staart gehouden. "Ik hoop
dat mensen na het lezen van het boekje honden beter gaan begrijpen."
Verder is het de bedoeling dat mensen beter weten wat het eigen gedrag
voor een hond kan betekenen. Over een hond leunen bijvoorbeeld, is in
hondentaal een dreiging. "Mensen nemen een hond op schoot omdat het zo
gezellig is, maar die hond denkt niet zo." Volgens Loeve is het daarom
belangrijk dat mensen goed nadenken over hoe ze op honden reageren.
"Een hond die heel bang is bij de dierenarts en die wordt getroost, zal
denken: zie je wel, het is terecht dat ik bang ben."
- Het boekje is verkrijgbaar via www.sierrade.nl.
Bron: Provinciale Zeeuwse Courant