Leraar uit Braddock (VS) biedt meer aan dan alleen woorden

wachtlijst om te mogen les krijgen in Amerikaanse Gebarentaal van hem. ASL telt mee als vreemde taal voor de leerlingen. Eén van de studenten treedt op als tolk tijdens het interview. “ Hoe kan je nu les geven als je hen niet kan zeggen wat ze moeten doen?” De tolk antwoordt: “Hij weet dat sommige mensen geschokt zijn omdat hij doof is, maar hij wijst naar de woorden op het bord en doet voor hoe het gebaar is.” JP, zoals zijn studenten hem noemen, kan zich niet meer herinneren dat hij kon horen. Men liet hem vallen toen hij tien maanden oud was, en sindsdien is hij doof. “Het is beter dat ik doof ben, want horen is te luid in deze wereld. Het blokkeert alles. Ik ben graag doof. Het is rustig,” zegt Jebian. “Zijn vrouw kan ’s nachts niet slapen als het regent. Ze zegt, jij hebt geluk, je bent doof.” Jebian leert ook gebarentaal aan zijn twee kinderen. Hij is ook een rolmodel voor zijn horende leerlingen. Die denken, wow, hij kan het wel en hij heeft een beperking. Dan moet ik het toch ook kunnen. Doof zijn is niet slecht, het is een andere manier om de dingen te zien. Eén van zijn leerlingen helpt hem veel in de klas. Velen denken eraan verder gebarentaal te leren. Ze zeggen dat ze het makkelijk oppikken. Het is omdat de manier van lesgeven motiveert. Je bent elke keer enthousiast om naar de les te gaan. In een wereld met voortdurend geluid van gadgets als iPods en GSM’s, is Jebian een leraar die op een stille manier les geeft, maar hij wordt wel gehoord.

Bron: Vertaald nieuws voor Doven