december 2005 en november 2006 leidden ertoe dat er een permanent tehuis werd gezocht voor de kinderen. De zaak is een ijskoude illustratie van een taalbarrière die de oorzaak is dat mensen verloren zijn in het rechtssysteem met verwoestende gevolgen. De openbare aanklager beschuldigde de ouders er van dat ze niet op bezoek kwamen zoals afgesproken, niet belden of schreven naar hun kinderen, en dat ze geen of een slecht contact hadden met de personen die de zaak opvolgen. Hun zonen nu 2 en 7 jaar oud zijn geplaatst bij pleegouders twee jaar geleden nadat de moeder hen achterliet bij haar grootmoeder, en die belde de autoriteiten. De jongens zijn ook doof en verblijven apart in verschillende gezinnen, die wel gebarentaal gebruiken.
Bron: Vertaald nieuws voor Doven