Laura Dewey Bridgman is bekend als het eerste doofblinde kind dat
opgevoed werd met de Engelse taal 50 jaar voor de meer bekende Helen
Keller. In 1813 werd Laura heel ziek toen ze
24 maanden oud was. Ze verloor alle zintuigen zoals horen, zien, ruiken en smaken. Voelen was het enige was nog overbleef. Ze ontwikkelde de basisgebaren voor voedsel en andere basisnoden. Ze kon ook een naam gebaren voor ieder familielid. Het boek dat over haar verscheen deed de wereld begrijpen dat doofblinde mensen onderwijs kunnen volgen. In 1886 lazen de ouders van Helen Keller het boek en begrepen dat er nieuwe hoop was voor hun dochter Helen. De meeste mensen dachten dat Helen Keller het eerste doofblinde kind was dat een taal kon leren maar Laura was de eerste Amerikaanse die het haar voordeed.( Foto uit: Lamson, Mary Swift –Life and education of Laura Dewey Bridgman, the deaf, dumb and blind girl. C.1878 – New England Publishing Co.) Laura werd geboren op 21 december 1829 in Etna, New Hampshire. Ze normaal bij de geboorte, maar kreeg rode koorts op haar tweede. Dat vernielde haar gehoor en zicht. Een krantenartikel in 1837 trok de aandacht van Dr. Samuel Howe, directeur van het Perkins Instituut voor de blinden in Watertown, Massachusetts. Gedreven om te proberen haar te onderwijzen bracht hij haar naar het instituut in oktober 1837. Het proces was traag en moeizaam, maar Laura leerde lezen en schrijven op speciaal gegroefd papier. Het rapport van het succesvolle experiment van Dr. Howe wekte wereldwijd interesse en Laura werd het wonder van haar tijd. De Britse schrijver Charles Dickens weidde er zelfs een hoofdstuk aan in zijn boek, American Notes (1842). Haar formele onderricht stopte toen ze 20 was, maar Laura bleef de rest van haar leven in het instituut. Ze bracht haar tijd door met breien, naaien, poetsen en brieven schrijven naar vrienden. Laura Bridgman overleed op 24 mei, 1889.
Bron: Vertaald nieuws voor Doven
