echtgenoot John op een feestje. Hij stak een blokje ijs in haar kleed.
Zo ontmoetten ze elkaar. John was slechthorend en droeg later een
hoorapparaat. Hij vroeg het locale tv-station om programma’ s te
ondertitelen. En er waren altijd doven bij hen thuis, meestal om hulp
te vragen. Hij kon het niet bijhouden en opende dan maar een ‘Voice
office’ dat voor doventolken zorgde voor doven die ze nodig hadden. Nu
is Margaret in een rusthuis, want ze brak haar heup. Maar ze kaart nog
graag. Ze is wel 100 maar ze voelt zich maar 50 en is altijd bereid om
te helpen. Stel je voor, 100 jaar met je handen wapperen.
http://blogs.courant.com/itowns_mr/2009/01/middletown-centurian-full-of-l.html
Bron: Vertaald nieuws voor Doven