'Ik stond in deze school eerder al een horende leerkracht bij toen hij les gaf aan dove of slechthorende kinderen', vertelt Sara met behulp van een tolk. 'Die ervaring deed me beslissen voor lerares te gaan studeren, in afstandsonderwijs. Na vier jaar had ik mijn diploma.' Nu staat ze alleen voor de klas.
Gisteren gaf ze haar leerlingen les in naamgebaren: hoe beeld ik mijn naam uit? Juf Sara maakt met haar hand een omcirkelende beweging om haar hals. Dat is haar naamgebaar, omdat ze altijd een sjaal draagt. De kinderen zijn blij dat ze eindelijk een juf hebben die ze helemaal verstaan. 'Zij is een van ons.'
Sara is doof geboren, uit horende ouders. Ze woont zelfstandig in Herentals met haar dove vriend, die timmerman is. Ze weet dat ze mogelijk zelf ook een doof kind kan krijgen. 'Maar dat zal me niet tegenhouden om moeder te worden. Met goede begeleiding kan een doof kind mee in de gewone wereld.'
Die begeleiding moet vooral gericht zijn op integratie. 'Mensen denken al gauw dat onze handicap amper hindert bij maatschappelijke integratie. Dan moet je op maandagavond maar eens kijken naar het Eén-programma Voorbij de grens . Een groep van tien gehandicapten probeert een vulkaan in Nicaragua te beklimmen. Eén klaagt dat hij zich buitengesloten voelt: de dove kandidaat. Hij kan aan bijna geen enkel gesprek deelnemen.'
Bron: Het Nieuwsblad - Groot-Bijgaarden,Belgium - DovenNieuws.eu