Sinds zij in Rotterdam geworteld was, is zij veel gevraagde tolk, in het begin een bemiddelingspersoon, in haar anekdote zei zij soms als “maatschappelijk werker”, mocht een doof persoon in probleem zit, helpt zij graag met hart en ziel en vooral liefde, niet te vergeten, zij deed vrijwilligerswerk. Al jaren deed zij voor Zuid-Holland, soms in Nederland, samen met haar zus Ada de Neef, die ook tolk van Noord-Holland deed. Annie, wat had zij veel meegemaakt, veel getolkt met liefde, zij kan ontzettend veel verhalen vertellen in haar belevenissen. Sinds de oprichting van SWeDoRo is Annie een “vaste” tolk omdat zij het enige weet wat daar in speelt, kan zij goed verwoorden wat er aan de hand was. Toen de opleiding Tolk Gebarentaal kwam, en definitief betaald kracht wordt, is voor Annie een gewenningsproces om van de liefdeswerk naar betaalde werk te moeten wisselen. Maar Annie is Annie gebleven, zij deed altijd met plezier. In geheim organiseerde SWeDoRo samen met aangesloten organisaties en Rotterdamse Doven een verrassingscadeau voor Annie, toen zij een lintje Ridder in de Orde van Oranje-Nassau kreeg, werd een verrassing voor haar namens alle Rotterdamse Doven: hele set boerenbont servies, als dank toen zij in de tijd van de vrijwillige tolk voor hun had gedaan.
Annie was een soort “moeder”-overste van deze generatie, waakt af en toe over ons, wat het reuze lief bedoelt. Zij was een vrouw met gouden hart, een zeer toegankelijk met duidelijk boodschap.
Wij, wensen kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte met het verlies van het geweldige vrouw, zij is onvergetelijk.
Bestuur en alle vrijwilligers van SWeDoRo
