verschillende bedrijven. Eén daarvan was Stichting Pleinbioscoop Rotterdam, onder andere de organisator van Pleinbioscoop Rotterdam. Na de presentatie raakte Anas in gesprek met directeur Joost Maaskant die erg geïnteresseerd was in een gezamenlijk project. Omdat Anas als vrijwilliger bij Stichting Skyway ervaring had met feesten voor doven en slechthorenden, was de combinatie snel gemaakt. “Ik zou graag willen dat doven en slechthorenden en mensen die gewoon kunnen horen elkaar beter leren begrijpen. Vaak denken mensen dat we niks kunnen, of dat we zielig zijn. Ga maar na, als er iets over doven op tv is, is dat bijna altijd negatief. Maar dat is echt onzin, eigenlijk zijn we helemaal niet zo anders.”
Bijzondere situaties
Overigens wil dat niet zeggen dat er geen onhandige dingen in het leven zijn als je doof bent. Anas vertelt smakelijk over hoe hij op weg naar school wel eens een trein ziet leeglopen om hem heen. Dan werd er iets omgeroepen wat hij uiteraard niet meekreeg. Ook Nederlandstalige films zijn geen succes, die worden niet ondertiteld. Tegelijkertijd zijn er ook voordelen: “Als ik met andere dove vrienden op stap gaan, hebben wij niet de problemen die anderen wel hebben. Zelfs als de muziek keihard staan, kan ik zonder probleem vanaf de bar aan een vriend verderop vragen wat hij wil drinken.”
100% communiceren
Het interview zelf vindt plaats met een tolk erbij. Even wennen, Anas kijkt en gebaart met zijn tolk, ik kijk naar Anas. Op school werkt hij veel met een tolk, voor andere belangrijke gelegenheden kan hij er één inhuren. Ik vraag hoe het zou gaan als de tolk er niet bij zou zijn. Anas: “Het zou wel lukken, maar we moeten wel ons best doen. Op school communiceer ik ook wel met simpele gebaren of door te schrijven. Het gaat iets langzamer, dat wel.” Waar Anas en andere dove of slechthorende mensen écht een hekel aan hebben: als mensen zeggen ‘laat maar’. “We zijn niet stom tenslotte.” Overigens verschilt per mens de keuze van hoe ze communiceren. “Zelf kies ik ervoor om mijn stem niet te gebruiken, behalve dan thuis. Intonatie is lastig voor me, ik heb gewoon het gevoel dat ik niet 100% kan communiceren. Maar ik ken uiteraard ook dove of slechthorenden die wél hun stem gebruiken.”
Bijzondere avond
De avond van de 21e augustus tijdens Pleinbioscoop Rotterdam belooft een boeiende te worden. “We willen heel graag dat ook horende mensen gebarentaal gaan gebruiken. Voor veel mensen is dat echt een grens, het blijft eng en vreemd. Met het Deaf Ability Team gaan we een promotiefilmpje maken met standaard gebaren. Dat komt op Facebook. Dan kunnen horende mensen oefenen en kunnen we tijdens die avond een klein beetje beter communiceren. En mochten we er niet uitkomen, dan kunnen we het altijd nog aan een tolk vragen, die zijn er genoeg.” De avond wordt bijzonder ‘aangekleed’. Zo is er signdance waarbij tolken muziek vertalen. En er lopen dove vrijwilligers rond die kaartjes verkopen of achter de bar werken. Je krijgt echt een kijkje in de dovenwereld en dat is bijzonder boeiend. Wat me tijdens het interview vooral opvalt: de gebarentaal in combinatie met mimiek blijkt ontzettend subtiel en zit vol humor. Dus dat belooft wat voor de 21e!