Sint
Michielsgestel hadden ze voortdurend rondgekeken naar een geschikte
baan. Maar het bedrijfsleven zit blijkbaar niet te wachten op dove
werknemers van midden veertig.
door Ad van Gool
`Mijn databasewerk is als een spannende puzzeltocht.`
Ook niet als die zoals René van goede wil zijn, kwaliteit kunnen leveren en sterk zijn in de communicatie. Daarom was de opluchting in huize Verhoeven groot toen hij bij Fairbanks NV aan de slag kon. Na een overigens moeizame start heeft hij er inmiddels zijn draai gevonden en heeft de Vlijmenaar er een contract voor onbepaalde tijd. ‘Wij zijn blij met hem, want we hebben een goede en fijne collega aan boord’, zegt directeur Jules van Woudenberg. Een beter compliment kun je je niet wensen.
Enkele jaren geleden kwam René thuis te zitten. Het bedrijf in Culemborg waar hij als systeembeheerder werkte, ging failliet. René sloeg aan het solliciteren en zocht contact met re-integratiebedrijf Fama in Sint Michielsgestel. Toen begon voor hem en voor re-integratie consulent Lia ten Haaf een lange zoektocht. Maar zelfs voor de laagst betaalde banen werd hij niet uitgenodigd. Toch solliciteerde hij daarop, bang als hij was te lang in de sleur van werkeloosheid te komen. ‘Hoewel ik mijn ups en downs heb gehad, bleef ik gelukkig toch positief’, kijkt René op die tijd terug.
De uitgangspunten waren volgens Lia niet bepaald gunstig voor René. ‘Hij heeft destijds een opleiding op mbo–niveau in de grafische sector gevolgd. Maar daar kun je op de dag van vandaag niet meer mee uit de voeten. Dan moet je concurreren met jonge jongens van 20 die qua opleiding helemaal bij de tijd zijn. En door zijn leeftijd is hij ook nog eens te duur. Je kun dan nog zo sympathiek zijn, maar daarmee krijg je nog geen baan. Een pré voor hem was dat hij zo breed geïnteresseerd was in zaken. Dat was ook weer een valkuil voor hem, want door zijn brede interesse kon hij geen keuzes maken. We hebben toen een beroepen interessetest afgenomen en zijn gaandeweg een aantal beroepen nader gaan bekijken. Op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje dat het bedrijf Fairbanks NV iemand zocht. Hoewel René een andere achtergrond had, hebben we toch meteen een afspraak gemaakt.’
Bewuste keuze
‘Ik was verschrikkelijk blij dat
ik iets gevonden had’, kijkt René naar dat moment terug. ‘Tijdens de
eerste gesprekken heeft mijnheer Van Woudenberg uitgelegd wat er van me
verwacht werd. Dat was geen probleem voor mij. Ik wilde zo graag aan
het werk en dan ga je ook gemakkelijk je grenzen verleggen. Het eerste
gesprek was heel positief. Het klikte tussen ons. Na nog een gesprek
kon ik er aan de slag.’
Voor directeur Van Woudenberg was het aantrekken van iemand met een gehoorbeperking een bewuste keuze. ‘Ik heb er specifiek om gevraagd. Ik had een documentaire gezien waarin gezegd werd dat mensen met een gehoorhandicap niet aan de bak kwamen. Dat vond ik onzin. Ik heb naar Fama gebeld en gezegd dat ik iemand zocht die affiniteit moest hebben met computers. Lia prees toen René aan maar zei dat hij doof was. Ik vond dat geen probleem, want die zou zich zeker goed kunnen concentreren. Dus ik zei: kom maar langs.’
Ruwe diamant
Fairbanks NV is een bedrijf in de
IT hoek. Het bedrijf is erin gespecialiseerd om bij grote bedrijven
zoals bij ziekenhuizen, overheidsinstellingen, universiteiten of
multinationals de kosten van automatisering omlaag te brengen. Door een
veel efficiënter gebruik van de mogelijkheden van computersystemen kan
een bedrijf tijd en kosten besparen en zich meer richten op de
eigenlijke taak. In totaal werken er bij Fairbanks NV zo’n 50
werknemers. In 2003 begon het bedrijf met het opbouwen van een
database. De heer Van Woudenberg daarover: ‘Wij werken met een van de
grootste en meest geavanceerde databases van Nederland, waarin 50.0000
bedrijven en de profielen van 250.000 medewerkers zijn opgenomen.
Daarin zijn ook opgeslagen honderdduizenden verwerkte publicaties,
persberichten, CV’s en dergelijke.
Het doel hiervan is om sneller en beter onze producten, oplossingen en mensen te kunnen leveren. We weten precies welke mensen bij welk bedrijf verantwoordelijk zijn voor de automatisering, met welke systemen ze werken. Daardoor kunnen we heel gericht de markt benaderen. Andere medewerkers van mijn bedrijf gaan op basis van onze database aan de slag. Daarom is die database de parel van ons bedrijf, de diamant. Aan die ruwe diamant zit René iedere dag te slijpen. Tot voor kort was de opbouw en het onderhoud van deze database een van mijn belangrijkste activiteiten maar inmiddels heeft René daar veel van over genomen. Het is een geweldige puzzel, maar hij beheerst nu 75 procent ervan. Steeds zetten we samen een stapje verder, want het is een ingewikkelde materie.’
Uitgeput thuis
Dat het een puzzel is, weet René
maar al te goed. ‘Vooral het begin was erg zwaar voor me. Ik was lang
werkloos geweest en dan moet je weer wennen aan de structuur van een
werkweek. Alles was nieuw voor me en het tempo lag erg hoog. Acht uur
per dag hetzelfde werk in dezelfde houding is heel zwaar. Je krijgt een
kans, ze hebben vertrouwen in je, nu moet je doorzetten, hield ik me
voor. Toch heb ik diverse keren op willen houden. Ik kwam zo moe thuis.
Als ik geen begeleiding van Lia, mijn vrouw en kinderen had gehad, dan
had ik het niet gered. Maar gelukkig heb ik volgehouden.’
Lia ten Haaf kan dat beamen: ‘Ik had nagenoeg wekelijks contact met René. Het was ongelooflijk wennen voor hem. Hij moest nu ineens vol aan de bak. Geregeld kwam hij uitgeput thuis. De druk was hoog voor hem, zeker als je die arbeidsstructuur niet meer gewend bent. Daarbij is de prestatiegrens in het bedrijf hoog. Hij kreeg allerlei klachten: r.s.i. – en rugklachten maar hij zette door. Ik heb wel heel wat op hem in moeten praten. Ik zei hem op een gegeven moment: geef jezelf nog drie maanden. Als het dan niet beter is, dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Nu zit hij hier heel goed op zijn plek.’
Ook directeur Van Woudenberg signaleerde de problemen. ‘Het leek er even op dat hij het niet zou gaan halen, dat hij door zijn hoeven zou zakken. Databasewerk is heel inspannend. Het vergt veel meer dan het sec invoeren van gegevens. Hij moet ook acties bedenken, creatief zijn, het is heel gevarieerd wat er van hem gevraagd wordt. Hij kreeg allerlei klachten, maar we hebben hem door het diepe dal gesleept en hij zit nu met veel plezier en energievol achter de PC.’
Familiegevoel
René verwerkt samen met collega’s
per dag gemiddeld zevenhonderd adressen. Hij is de coördinator en
stuurt de mensen aan. ‘De database moet steeds aangevuld worden. Per
jaar wordt tien procent vervangen. Anders vervuilt zo’n database. Alle
veranderingen en aanpassingen die zich in de bedrijven en bij personen
op het gebied van automatisering voordoen moeten wij doorvoeren. Dat is
mijn taak. Daardoor kunnen collega’s heel gericht een bedrijf benaderen
en meteen bij de juiste afdeling de juiste mensen te pakken krijgen.
Bijvoorbeeld het hoofd van de automatisering. Dan heb je al een
voorsprong. We houden ook bij of bedrijven al met een ander bedrijf in
zee zijn gegaan. Dan hoeven mijn collega’s die niet te benaderen en dat
spaart tijd, geld en nutteloze energie.’
Intussen heeft hij het er prima naar de zin. ‘Het is hier wel een commercieel bedrijf waar gepresteerd moet worden. Het werk is voor mij een spannende puzzeltocht. Maar je krijgt er veel voor terug, het geeft een familiegevoel hier. Daardoor heb je plezier in het werk en is het niet erg om hard te moeten werken.’
Tussen wal en schip
Voor directeur Van
Woudenberg is persoonlijke aandacht en honderd procent begeleiding,
zeker in de eerste maanden van het dienstverband, belangrijk om te
slagen. Verder zegt hij daarover: ‘We hebben een heel platte
organisatie en ik ben in staat heel snel met hem te communiceren, want
ik zit tegenover hem. Dit komt de directe communicatie ten goede en
heeft er toe geleid dat hij niet tussen de wal en het schip gevallen
is. Ik heb hem zelf ingewerkt. Je moet verder naar de collega’s eerlijk
en open zijn met betrekking tot de beperking die er zou zijn en daar
dan ook serieus mee om gaan. Als de mentaliteit van de persoon in
kwestie goed is, dan gaat het zeker lukken. Sterker nog, mensen zoals
René zijn dubbel blij met een baan en hebben ook in de loop van de tijd
andere eigenschappen ontwikkeld. Ze worden niet afgeleid door rumoer of
telefoon. Zo staan anderen nog wel eens tijd te verdoen met
"vakantiepraat en een peukenpauze" terwijl René als non-stopper
doorgaat!
Het zal natuurlijk liggen aan het type werk maar een job als database beheerder, programmeur of ander beeldschermwerk zou geen enkel probleem mogen geven voor mensen met een gehoorbeperking. Als een werkgever er in het begin tijd in wil stoppen, dan zal hij dat dubbel en dwars terug krijgen. Als de kandidaat wil en je hebt een passende functie dan is het voor mij een valide werknemer!’
Fama
Fama helpt bij het vinden van een leuke en
duurzame baan. Maar ook bij het behouden van een baan is Fama een
expert. Meer weten?! Bezoek dan onze website (www.fama.nl) of neem contact (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) met ons op!
Bron: doof.nl
