Coleman was opgetogen over de uitspraak. „Dit besluit zal zo veel betekenen voor zo veel mensen.” In haar getuigenis had ze uitgelegd hoe haar superieuren haar steeds tegenwerkten wanneer ze tijd vroeg om naar het ziekenhuis te gaan met haar kind, dat doof was en ademhalingsproblemen had. Een van de advocaten had haar verweten dat haar „fucking kind altijd fucking ziek” was.
De Europese richtlijn tegen discriminatie van gehandicapten heeft volgens het Hof niet alleen betrekking op personen die zelf gehandicapt zijn. Wanneer een werknemer door zijn werkgever niet in staat wordt gesteld flexibel te werken om te zorgen voor zijn of haar gehandicapte kind, is dat in strijd met het „verbod op directe discriminatie”, zo oordeelt het Hof.
Alleen al in Engeland en Wales zorgen naar schatting 1,6 miljoen werkende volwassenen onbezoldigd voor hulpbehoevende familieleden.
„Dit is een heel belangrijke casus, die heeft geleid tot nieuwe rechten voor miljoenen Britse zorgverleners, van wie 60 procent vrouw is”, aldus John Wadham, juridisch directeur van de Britse Commissie voor Gelijkheid en Mensenrechten.
De zaak-Coleman gaat nu terug naar het arbeidstribunaal om te bepalen of de Britse wetgeving voldoet aan de uitleg van het Hof. Na eventuele aanpassing van de wet kan het tribunaal dan eindelijk vonnis wijzen in Coleman’s zaak.
Bron: NRC.nl