'Ik heb het van huis uit'

twintig jaar in de flat woont. Toen ze 26 jaar was kwam ze in het kader van gezinshereniging vanuit Suriname naar Nederland. De eerste vijf jaar woonde ze in Vlissingen, maar voor haar zoon die een gehoorbeperking heeft verhuisde ze naar Rotterdam. Daar was namelijk een goede school. 'Ik heb de eerste jaren voor mijn zoons, Vincent en Ricky gezorgd. Omdat Ricky slechthorend is heb ik daar bewust voor gekozen.

Sinds zeventien jaar werk ik als administratief medewerker, maar er blijft genoeg tijd over om vrijwilligerswerk te doen.' Ilse en Rob zijn bijvoorbeeld actief als vrijwilliger voor de EBG kerk in Kralingen. Een Surinaamse kerk. 'We helpen altijd met de jaarlijkse bazaar, waar we geld mee ophalen voor de renovatie van de kerk. En elke maand vouwen en stickeren we het blad van de kerk. Verder staan we altijd klaar als ze ons nodig hebben.'

Ilse staat eigenlijk altijd klaar als iemand haar nodig heeft. 'Rob vindt soms dat ik daar te ver in ga, maar het zit gewoon in me. Mijn moeder was ook zo. Ik heb ook een aantal jaren bij iemand anders in huis gewoond, een soort pleegmoeder en zij was ook zo. Ik heb het dus echt van huis uit mee gekregen. En Rob heeft me altijd ontzettend gesteund en dat was zo fijn toen ik dat nodig had. Daarom wil ik dat ook voor anderen doen. Ik weet wat het is als je het minder hebt.'

Een jaar of twee geleden stond Mia voor haar neus. Dat is een buurvrouw uit de flat. 'Ze organiseert activiteiten in de straat en doet dat zo leuk en enthousiast dat je haar gewoon niet kan weigeren als ze voor je deur staat. Het idee voor een burgercomité kwam van haar. Samen met Vestia en Mensen maken de stad zijn de plannen uitgewerkt en zijn we momenteel gestart met het voorstellen van onszelf aan de buren.

Het burgercomité bestaat uit zes personen en samen gaan we verschillende dingen doen voor de bewoners uit de flat. We gaan bijvoorbeeld starten met het verwelkomen van nieuwe buren. En we helpen buren met allerlei zaken. Stel dat je slecht ter been bent, of ziek, dan kunnen we helpen met boodschappen doen, of even de hond uitlaten, dat soort dingen. En als we iemand te lang niet zien gaan we even langs om te kijken of alles goed is.

Sinds we meer activiteiten organiseren zijn de contacten in de straat al verbeterd en met het comité hopen we dit nog meer te verbeteren. En dat mensen zich veiliger kunnen voelen. We willen laten zien dat het heel fijn is dat mensen voor elkaar klaar staan. En dat dit al kan met hele kleine en simpele dingen. De mensen kunnen altijd bij ons aan de bel trekken.'

Bron: De Echo - DovenTV