DOHK (Dove Ouders van Horende Kinderen), de redenen zijn genoeg om op te noemen:
Vanwege het groot evenement op 20 mei 2006 waren er specifieke aspecten die we belangrijk vinden om dit aandachtspunten te besteden.
Een citaat uit blad Woord en Gebaar: "Toen doven nog oraal opgevoed werden en zij zelf geen gebaren wilden gebruiken. Het werd haar door haar ouders ten strengste verboden om te gebaren te gebruiken en zelfs controleerde haat moeder met haar hand of ze haar stem wel gebruikte. Het waren echt heel andere tijden. Heinke pleit ervoor dat horende kinderen van dove ouders ook recht hebben op een plaats in de dovengemeenschap. Ieder kind wordt in een nest geboren en voor horende kinderen van dove ouders is de dovengemeenschap het nest. Het gaat er niet om of je kan horen, maar waar je geboren bent. Dat is waar je je thuis voelt. Laten we voor zorgen dat de dovenwereld en de horende wereld niet twee helften zijn met de ruggen naar elkaar maar met het gezicht naar elkaar zodat ze een cirkel vormen”.
En ander citaat, ook uit het blad Woord en Gebaar: “Bij een congres van het Guyot-instituut in 1986 zochten dove moeders informatie voor dove ouders met horende kinderen maar vonden niets. Er was de wens om een soort organisatie te hebben zoals de FODOK (Federatie Ouders van Dove Kinderen). Vooral dove moeders maakten zich zorgen. “Doen we het goed? Mogen we kinderen wel vragen om te tolken? Wanneer worden kinderen zich ervan bewust dat hun ouders doof zijn?”
De werkgroep werd opgericht en organiseerde thema-avonden over bijvoorbeeld taalverwerking, puberteit, preventie brandwonden. Ook werd een opvoedingscurcus georganiseerd door de GGZ. “Opvoeden zo”.
Dat is heel bijzonder omdat er een bijeenkomst vorig jaar hier in Swedoro gehouden is. Daar zijn lezingen, stellingen, leuke opvang voor kleine kinderen, twee leuke clowns.
“Ach, zijn jouw ouders doof? Zorg maar goed voor ze”
“Hoe hebben jullie dan leren praten?”
90% Van de dove ouders heeft horende kinderen. Deze kinderen zijn horend, maar voelen zich vaak doof. Ze groeien op in de dovencultuur. Zodra ze in de puberteit komen, groeien ze vaak naar de horende wereld toe.
Veel horende kinderen van dove ouders voelen zich thuis in de dovenwereld. Ze zijn bi-cultureel. Ze groeien op in twee werelden en met twee talen, de Nederlandse Gebarentaal en het Nederlands. Voor deze horende kinderen, maar ook voor hun dove ouders, is dit niet altijd makkelijk. Hier staat tegenover dat veel kinderen het een verrijking vinden om op te groeien in deze visuele, expressieve wereld en de gebarentaal te beheersen.Tijdens de dag zelf waren er diverse activiteiten waarvoor kinderen zich op kunnen geven. Er zijn drie leeftijdsgroepen gemaakt: 0 t/m 2 jaar, 3 t/m 11 jaar, 12 t/m 17 jaar. Er was babykamer aanwezig, zodat alle moeders en vaders hun handen vrij hadden. Vrijwilligers droegen zorg voor de middagdutjes van de baby’s, het verschonen van de luiers en het voeden van de baby‘s. Voor de grotere kinderen was er een gymzaal gehuurd waar allerlei leuke activiteiten plaatsvinden. Er was een poffertjeskraam, een speeltuin en een informatiekraam. Daarnaast hadden kinderen van 12 t/m17 jaar via een opstel hun ervaringen vertellen over hoe het is om dove ouders te hebben. Er was namelijk een wedstrijd uitgeschreven: ‘wie is de beste, creatiefste opstelschrijver?’. Er zijn mooie prijzen te winnen. Ook was er voor deze kinderen een leuk educatief programma.
Voor jongeren boven de 17 jaar en volwassenen is een apart programma opgezet. Drie krachtige vrouwen verzorgden een lezing. Heinke Nederlof, oudste CODA-kind, vertelt over Stichting CODA. Deze stichting viert dit jaar haar 20-jarig bestaan. Daarnaast vertelde ze hoe het voor haar was om op te groeien met dove ouders.
Jeantine Janse, dove moeder van horende kinderen en maatschappelijk werkende en gedragstherapeut van beroep, vertelde over haar ervaringen als dove moeder. Tot slot vertelde Heddy de Man-Wolff, medeoprichtster van DOHK, over de werkgroep Dove Ouders Horende Kinderen. Ook is er een OOGgetuigen debat, een Open Podium en er worden verschillende films vertoond over kinderen van dove ouders.
De jurycommissie pleit ervoor dit groep aandacht te geven, dat wilt DOHK om dit manier tot leven roepen. Gefeliciteerd!
